Laatste avontuur in Denemarken

In the pocket

Vandaag was het dan zo ver. In de ochtend nog even tijd om te oefenen met Helene in de butik die mij dan kon helpen. Toen kwam er een uitcheck. Een van de uitzonderingen. Nja eerder gezegd de uitzondering. Er stonden dubbele kortingen in, waar ze helemaal geen recht op hadden er miste nog een paar andere dingen. Nadat we m'n begeleidster gebeld hadden, wist Helene wat ze moest doen, en ik? Ik was nog steeds de draad kwijt. Dat maakt niet uit, laat ik nou maar eerst de basis onder de knie krijgen voordat ik mij met de ingewikelde kant van het verhaal ga bezig houden. Toen vroeg Helene of ik wist hoe ik een camping card moest aanvragen. En ja hoor, dat wist ik. Ik had het gister namelijk meteen in m'n holy bible opgeschreven en die s'nachts onder m'n kussen gelegd. Oke, dat heb ik niet, maar ik heb het wel onthouden. Dus daar ging ik. Aan de slag en alle gegevens invullen. Klopte alle gegevens? Ja die klopte, printen maar! Was ik vergeten het campingcard fomulier in de printer te leggen, dus de eerste was al verkeerd. Oke, poging nummer 2. Ik weer met een andere campingcard fomulier alle gegevens invoeren. Na het checken het formulier in de printer gelegd, en daar kwam ie dan uitgerold. Ondersteboven! Dus die was ook niet goed. En toen dacht, laat ik nou maar wachten tot m'n begeleidster er is, anders moet ze zometeeen tig campingcards annuleren. Die zijn namelijk ook niet gratis. Toen Emmy er was, moest ik het nog maar een keer proberen, en dit keer goed anders zou ze me het raam uitgooien. Dus ik weer met zo'n formulier alle gegevens invoeren. Toen bleek die site het niet te doen. Ondertussen wist ik alle gegevens uit m'n hoofd en daar ging ik weer. Na een aantal pogingen kwam ik er achter dat ik me was vergeten uit en weer in te loggen. Na alle stappen ondernomen te hebben, en het formulier correct in de printer te hebben gelegd. Was daar het moment van de waarheid. En daar kwam de 'afgerond' piep van de printer. En daar was het papier, met daarop.. busttijden van verschillen buurtbussen. Bleek dus dat eerder die dag iemand die een aantal keer had aangeprint en het papier was opgegaan. De eerste volgende keer als er weer papier in zit, gaat die weer verder. Dat vonden we wel om te lachen met z'n tweeen. Als dank kreeg ik de sleutels mee van de receptie op Holmsland, de camping waar ik nu verblijf, om daar vervolgens in de middag 2uur lang alleen te zitten. Rond twee uur komt er een collega aangeklopt of ik meeging naar het strand. Daar zegt simone natuurlijk nooit nee tegen. Dus daar lagen we hoor, hij rood te worden en ik lekker bruin te bakken. Hij zei dat ie eerst rood moest worden om bruin te worden. Ik kon het niet laten om te zeggen dat ik het roodworden wel oversloeg. Toen we terug kwamen ging ik even op de termometer kijken. Ik zei heel trimofantelijk: He, look! it's 30 degrees, only in the shadow! Hij dacht ik een grapje maakte en kwam kijken. Hij zei: Dat kan niet, wat hij weer terug moest nemen toen hij mij er op wees dat het 35 graden was. Ha! Wie zei dat het in Denemarken koudis? Daarbij gaan er nu bij sommige van jullie bliksemflitsen door de lucht heen en heb ik gewoon een heerlijke heldere warme avond. Toen de klok 4uur sloeg zat ik heel netjes achter m'n bureautje de brief te lezen. De brief die m'n begeleidster daar voor mij had neergelegd om mij nog wat instructies te geven, maar vooral om mij een hart onder de riem te steken. Toen ik net klaar was met het lezen van de brief, kwam de eerste gast al. Die wou uitchecken. Ik wist ongeveer wel wat ik moest doen, maar niet precies. Dus daar ging my holy bible open. Stond het er niet in! Heb ik alles erin opgeschreven behalve de check outs. Dus om 5 over 4 ging de telefoon van Helene al af. Ik was nog bezig met m'n eerste gast toen de volgende al binnenkwam. En zo stonden er 4 gasten in m'n receptie. Gelukkig kon ik wel mooi uitleggen wat er aan de hand was en kreeg ik van iedereen begrip. En ja ook, van de mensen waar ik netjes tegen had gezegd dat ik maar een klein beetje Deens spreek. Na steeds minder te bellen, had ik een keer tijd om op de klok te kijken. Het was ondertussen al half 6! Dat hield in dat ik nog maar een half uurtje te gaan had. Ik kwam dan misschien wel niet ijzersterk over op m'n eerste dag, maar heb me wel mooi gered met de hulp van m'n collega's. Nadat de receptie gesloten was, ging ik nog even een controle rondje over de camping doen. En daar kwam ik bij het huisje van de gast die de dag ervoor bij nordso binnenkwam lopen met het bericht dat ze bang was een blaasontsteking op te lopen. Dus hup, dokter gebeld enzovoort. Tijdens m'n rondje toch maar even mooi gevraagd hoe het nou ging, of alles goed bij de dokter en de appotheek en dat als er iets was dat ze maar binnen moesten lopen. Dat waarderen de gasten. En niet alleen de gasten, ook m'n bazin kon het waarderen. En gaf me het compliment dat ik gasten op hun gemak kan stellen op het moment dat ze naar binnen komen lopen. Nou, na 14 dagen kan je toch geen groter compliment krijgen? Ik zei ook al lachend tegen haarthank you, i can put that on in the pocket. Ze zei dat ik dan maar wel een hele grote pocket moest hebben. Als afsluister van de dag kon ik het niet laten om weer naar het strand te gaan. En de zonsondergang was weer veel te moi om waar te zijn. Worden jullie al jaloers dat ik dit mooie natuurverschijnsel (he, onthouden, goed woord voor scrabble) elke avond kan bewonderen? Ik kon het daarna weer niet laten om op een zandbak te dansen. Wat is dat toch heerlijk! Nu ga ik nog even heel snel douchen en dan lekker weer onder wol.

Owja, voor ik het vergeet, ik heb edelstenen langs het strand gevonden. Mooi dat ze zijn! WAUW!

Receptie in oplaering

Dag lieve fans mij! Vandaag was het dan zover, de dag dat ik zou beginnen met de recpetie. Na de openingroutines en de rondjes met nieuwe programma's moest ik achter balie komen staan. Alles mij uitgelegd. Natuurlijk heb ik dat allemaal opgeschreven in my holy bible want dat ga ik nooit allemaal in een keer onthouden. Na de theorie was het tijd voor de praktijk. Daar kwam het hoor, Welkom op Testcamp. Deze functie is volgens mij speciaal voor mij gemaakt, ik kan zoveel er mee doen, tot ik alles doorheb. En toen kwam het bericht van de dag! Houd je vast want hier komt het. Morgen moet ik 2 uur lang alleen op de receptie zitten! Zegt m'n begeleidster vol vertrouwen: oh dat kan je wel. Nou ik ben benieuwd. Ik denk ook wel dat het mij gaat lukken, ik heb immers my holy bible en een telefoon waarmee ik op elk moment iemand bellen. Aan het eind van m'n shift kwam het leukste moment van de dag. Er waren twee groene lampjes gehaald. Dat was wel leuk voor op de camping, aangezien de huisstijl kleur ook groen is. Alleen kreeg m'n begeleidster ze niet aan de praat. En daar riep ik: oh dat lukt mij wel. Zegt ze: ja hoor, ga je gang, ik ga even dit en dat doen, succes met je dat kan je wel. Het waren lampjes van de ikea en je hoefde alleen maar de lampjes zelf er in te klikken. Liep ze terug, ik keek eraan en zei: piece of cake, kind kan de was doen. En ja hoor, maar mooi weer bewezen dat ik topper ben. Wie daar nog aan twijfelt moet maar even een weekje naar Denemarken komen om het te ervaren. In de middag heb ik weer een animatieprogramma gemaakt voor het weekend. Dit weekend zal het wel weer hartstikke druk worden vanwege het pinkster weekend. Hopelijk wordt het net zo succes als de Hemelvaart Spelen. Ik heb natuurlijk wel weer wat anders leuks bedacht. Vanavond heb ik lekker pasta gegeten in de tuin. Om half 10 s'avonds zat ik buiten nog te relaxen in m'n korte broek en een topje. Het was gewoon nog echt warm! Daarna ben ik maar naar binnen gegaan, om deze blog te schrijven. Kort of niet, jullie weten wel maar weer hoe het mij gaat.

Morgen eerste keer alleen in de Receptie, spanneeeeeenndd!!

Zeehonden aanval

Gisteravond lag ik half 10 in m'n bed. Ik viel bijna in slaap en toen belde papa, of het al wat beter ging en dat ik maar rustig aan moest doen vandaag. Ik had geen wekker gezet en toch werd ik om 9uur wakker. Maar ook echt uitgerust wakker. Nja helemaal uitgerust kon ik het noemen, want ik was zo stijf als een hark niet normaal. Toen ik naar buiten keek bleek het echt een hele mooie dag te worden. Na het huisje gestofzuigd te hebben en de vaatwasser te hebben uitgeruimt te hebben, ging ik mij fatsoeneren. Ik voelde mij nog niet helemaal top, ookal was de hoofdpijn wel weg, maar het was zo'n mooie dag dus ik ging ik er maar even van tussen. Toen ik naar buiten stapte zag ik daar de bazin, dus tijd voor small talk. Ze vroeg of het al beter ging dan gister en als er nog iets was dan kon ik altijd even bellen. Dus alle mensen, maak je geen zorgen over me. En daar ging ik hoor op de fiets door de duinen naar Hvide Sande. Watwas het een heerlijk weertje. In Hvide Sande bij de Haven rondgekeken en in winkeltjes natuurlijk. Ook heb ik weer heerlijk gelunched bij het restaurantje waar ik in het begin ook al had gegeten. Na het eten had ik maar even een paar boodschapjes gehaald zodat ik morgen avond ook weer wat te eten had. Die lunch was zo lekker en vullend dat ik vandaag genoeg had aan een soepje. Na het bezoek fietste ik net als op de heenweg langs de kitesurf school, alleen waren er vanmiddag veel meer mensen in het water. Ik heb maar even staan kijken. WAUW! Wat lijkt mij dat vet he! Even serieus. Ik denk dat ik er na de zomer een nieuwe hobby bij heb. Het scheelt dat het in Nederland eigenlijk altijd wel goed weer is om te kitesurfen, dus als ik het onder de knie krijg kan ik in Nederland al mijn moves showen in zo'n sexy wetsuit. Zien jullie mij al gaan? Ik stiekem wel. Ik hoop stiekem ook dat ik een natuurtalentje ben, zal vast niet met die knieen van mij die ik speciaal cadeau heb gekregen bij mijn geboorte, maar goed, we gaan het meemaken. Nadat ik weer thuis was en even wat gedronken te hebben was het tijd om een kleine wasjes, grote wasjes, stop ze in de wasmachine. Dus ik naar de receptie om een muntje te halen en hup met m'n was naar de wasmachine. Toen ik de was ging ophalen kwam ik m'n begeleidster weer tegen. Weer tijd voor een small talk. Dat is altijd leuk small talks. Ook zij vroeg of het al beter met mij ging dan gister, omdat ze had gehoord dat ik niet zo lekker was. Ze was blij dat het al beter ging. Ook zei ze dat Helene vanmiddag was langsgefietst om te kijken of ik nog ziek was, maar ik was niet thuis want ik was er tussen uit. Ik vind de bezorgdheid wel lief van iedereen en bijzonder, want ik ken ze pas een week. PLOEP! Daar kwam weer een herinnering dat ik weer even bij haar kwijt moest. Gister kwam er meisje naar mij die in gleuren en kleuren aan het vertellen was dat ze de dag ervoor een zeehondje op het strand had gezien. Dat blijkt hier de normaalste zaak van de wereld. Als het heel hard heeft gestromt en gewaaid komen ze naar het strand om uitterusten. Heel veel mensen lopen dan gelijk naar de receptie of ze niet even naar Pieterburen moeten bellen. M'n begeleidster zei dat het heel veel vaak voorkomt dat zeehondjes komen uitrusten op het strand en dan als een banaan op het strand liggen. Als ze als een kaars liggen, moeten we naar het zeehonden museum bellen, want dan is er iets mis. Toen ze zei dat je heel soms tot wel 2meter afstand kon komen, kwam mijn nuchtere vraag: Vallen ze je dan niet aan? En ze begint me toch een partij te lachen. Ja hoor, een zeehond die je aanvalt. Tja mij leek het heel logisch dat als een zeehond zwanger is dat ze meer verdedigend is. Dus maar zeggen dat het wel kon. En al lachend kwam de reactie dat die beesten niet zo snel als mensen zijn met hun twee flippers. Toen werd ik wel geraakt door een puntje van slimheid door te zeggen dat als je omvalt ze wel kunnen bijten. Nou ze zag het al voor zich hoor, ik op de grond rollend van het lachen met een zeehondje die te moe is te zwemmen mij even aanvalt. Dan moest ze niet alleen het zeehonden museum bellen, maar ook de ambulance. Misschien maak ik dan wel kans om het groene fluitje te blazen, zo'n een die strandwacht ook heeft. Als het dat geval was, zou ik pas op het moment dat het groene fluitje werkt echt rare waan ideeen krijgen. Wat ben ik toch ook een lekker kind, al zeg ik het zelf. Na een kop spoep en m'n yoghurtje maar even de slechste soap van Nederland terug kijken en op naar het strand. Dit keer wel met een SD kaartje! Na tig foto's gemaakt te hebben, waarvan er maar een paar echt mooie tussen zitten, kwam er in ene een super moooi liedje. En voor ik het wist was het prima ballerina op het strand. Pas toen het liedje afgelopen was had ik door dat er tig mensen om me heen aan het kijken waren. Busted dancing on the beach, oeps. Niet dat het mij iets uitmaakt, ik vind het alleen maar leuk. Owja, voor ik het vergeet, en stiekem is het ook wel een mooie afsluiter van dit verhaal. Papa had vanavond weer gebeld, zoals gezegd, met het nieuws dat:


Opa al m'n verhalen uitprint om er boekje van te maken. Wat een schat van een vent is het. Die ouwe rakker die vol trots rond loopt op te scheppen over z'n kleindochterS. Dochters ja, want hij is ook supper trots op Alice.

7e werkdag

Vannacht had ik echt heerlijk geslapen, dus ik was helemaal klaar om weer te gaan werken. Voor ik het wist had ik pauze, dus daar ging ik hoor, met een hark door het zand om die sleutel te vinden. Toen begon ik na te denken, als ik al had gesprongen en gedaan, waarom zat dan alles nog in m'n zakken, behalve die ene fietssleutel. Dat klopte niet. Dus ik naar de sauna om alle boxen leeg te halen, zodat ik beter kon zien of die sleutel daar echt niet inlag. In de tweede box had hem gevonden. En ik had nog 10minuten pauze dus dat was nog optijd ook. En toen bleek maar weer dat ik een topper was. Ik kreeg ook nog allemaal felicitaties over het feest van gisteren. Dat is ook altijd leuk om te krijgen. Toen ik weer verder ging met werken begon het. Ik kreeg toch een hoofdpijn! Niet normaal! En ik daarbij deden alle spieren in m'n lichaam echt ongelooflijk pijn! Dus ik zoveel mogelijk water gedronken als ik kon. Toen ik thuis was, had ik nog paracetamol genomen en heb ik van half 5 tot half9 geslapen. Dat zal wel helpen, dacht ik. Nee hoor, ik had het zwaar mis. Ondertussen was het overal super benauwd. Echt overal, in huis, maar ook buiten. Dus ik dacht, weet je, ik ga is even kijken of ik dat raam open krijg. Maar nee, die zit muur en muur vast. Net als het raam boven aanrecht. van 5 ramen in het huis staan er nu 2 open, omdat ik de rest gewoon echt niet open krijg. Echt super frustrerend! Ik ga zometeen maar even douchen en dan weer proberen te slapen. Hopelijk is het morgen over. Een ding scheelt wel en dat is dat ik morgen vrij ben. Maar goed, als ik nog steeds overal last van heb, dan kan ik maar 1 ding doen en dat is veel thee drinken en slapen. Waarom doet alles nou zo'n pijn, ik wordt echt helemaal gek! Want ik heb echt gevoel dat niks helpt. Maar goed, zoals ik al zei, ik ga douchen en onder de wol.

Hopelijk heb ik morgen nergens meer last van.

Hemelvaart Spelen

Daar ging weer de wekker en een nieuwe dag was begonnen. Na het ontbijt ging ik al lopend op weg naar m'n weg. Ongeveer halverwege stopt er een auto naast me. Zegt een duits vrouwtje dat ik in mocht stappen, dan hoefde ik niet te lopen. Danke shon Fraulein, dat slaan we natuurlijk niet af. Stap ik op de camping uit, loopt m'n begeleidster net naar buiten, die wist niet wat ze zag. Vroeg ze later hoe ik nou aan die lift kwam. Dat was gelijk het mysterie van de ochtend. in de ochtend verder controles gedaan en op naar de Borneklub om met de kinderen kaarzen en duiven te maken. Ze vonden het geweldig. In de ochtend kwam dejongen van de animatie naar mij toe met het bericht dat hij dacht dat de estafette te gecompliceerd was voor kleine kinderen. Gelukkig dat ik daar heel flexibel in ben, en dat zo en, to, tre kan aanpassen. Maar voor de zekerheid in m'n pauze alles op papier gezet, zowel in het nederlands als in het duits. Deens is natuurlijk geen optie. Na ik dat gedaan had even gevraagd of m'n begeleidster het alseblieft even kon vertalen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen zij het laatste woordje opschreef, kwam de jongen van de animatie er net aangelopen. Wat een timing, kan hij het ook gelijk doorlezen. En het was prima. In de middag zouden we eerst een spel gaan doen, maar omdat het weer volgens hem er niet goed genoeg voor was, gingen we 4 op een rij spelen en schminken. We begonnen met 4 kindjes. Na een paar potjes 4 op een rij, liep ik naar buiten waar een stuk of 8 kinderen waren. En ik maar op z'n vragend schminken zeggen. Er was 1 meisje die dat wel wou en al gauw volgde de rest ook. De jongens wouden geschminkt worden als een cyborg, of zo iets. Wist ik veel wat dat was. Dat bleek een half mens, half robot te zijn. Tja, ik kan dan wel schminken, maar ik ben geen grimeur. Gelukkig waren ze blij met wat de jongen van de animatie er van maakte. Een cyborg, joost mag weten hoe dat eruit ziet, want ik zit totaal niet die wereld en heb er geen idee van. In de middag weer op naar huis. En daar kwam het hoor, de lekkere trek. Dus ik naar de receptie om wat lekkers te halen. Zat de bazin daar, en ik kwam op het goede moment binnen, want de gast die wou incheken was Nederlands. En tot mijn grote verbazing sprak je een aardig woordje Nederlands, wel met accent, maar ze doet het wel. Daarna even met haar gebabbeld. Onder andere ook over het avond programma en animatie. En daar kwam m'n geheugen. Ik zat er laatst namelijk aan te denken of het niet leuk was om een keer een 80's & 90's party te organiseren als de kinderen zoet zijn met de poolparty. Dat vond ze wel een leuk idee en het waard om een keer te proberen. KACHING! In de pocket. Toen even later kwam ik nog met een ander idee uit m'n herinnering. Dat was om een bbq te organiseren waarbij gasten zich kunnen inschrijven en een x bedrag betalen om onbeperkt te bbquen op het strand. Wij zouden dan zorgen voor de bbq, een kampvuur en muziek. Dat vond ze ook een leuk idee, daar moest ze alleen nog wel even nadenken. In Denemarken is animatie nog iets nieuws en nergens in Denemarken vind je strandtentjes. Dat bracht mij op een andere idee, om een klein kioskje neer te zetten. Dat was voor Denen een heel raar idee zei ze mij. Daar is elk strand, nog echt strand. Zonder strandtentjes of wat dan ook. Je hoeft dan ook niet bij een camping te vragen of je een standplekje kan reserveren, want dan praat je in eens wel over hele rare dingen, maar ze vond me ideeen goed, net als m'n inzet van gister bij de poolparty. Om een lang verhaal kort te maken, ik doe m'n werk goed. Kom ik een beetje laat mee, aangezien ik al lang een A4-tje heb getypet. Voor de pauze had ik met de jongen van de animatie afgesproken om een half uur eerder bij de animatieruimte te zijn, om alles klaar te zetten. Ik dacht weet je, ik ga nog net even iets eerder, want er moest veel gebeuren. Kom ik daar aan met 2 sleutels. Ik liep al de winkel in om eieren en limonade siroop te halen, vandaar rechtsreeks door naar het restaurant om de eiren te koken. Ondertussen naar de animatieruimte om m'n werk trui aan te doen. Het eitje was aan het pruttelen, en dat duurde nog wel even, dus ik ondertussen in de speeltijd een enorm bouwwerk aan soort lego stukken uit elkaar halen en aan de kant leggen, die ruimte hadden we nodig voor de estafette. Toen ik daarmee klaar was, stond het zweet al op m'n voorhoofd en was het eitje ook al goed genoeg. Dus ik naar de sauna om het materiaal te halen en in de speeltuin klaar te leggen. Er hoefde nu nog maar 1 ding te gebeuren en dat was de stoelen en banken klaar te zetten. Om 8uur waren er maar 5 kindjes, dus ik besloot om nog even te wachten met het starten van de spelletjes, want met 5 kindjes krijg je geen kwartier vol. Na het tweede spelletje gingen we van 5 naar 18 kindjes. En konden we sommige dingen 2x doen. Bij afloop van de spelletjes ging de kinderen lekker popcorn eten en limonade drinken, zodat ik maar mooi even de diploma's kon maken. Na de dilpoma uitreiking, nog maar een dansjes. Ja, ik weet het, het kinkt nu vast allemaal wel saai, met me en toen, en toen, en toen, maar het was zeker geslaagd. Na het opruimen was ik klaar om naar huis te gaan, dus ik weer wisselen van trui en op naar m'n fiest. En je raad het al, fietssleutel weg. Ik al m'n zakken doorzocht, en de animatieruimte. Ik kon ze niet vinden. Er zat nog maar 1 ding op. Of ze lagen in de sauna, het restaurant, de receptie of in het zand van de speeltuin. Ik dacht laat ik maar even kijken of die sleutel in de receptie ligt, zo niet dan moet ie wel in de andere 3 dingen liggen. Maar die sleutel ga je met de schemering al niet meer vinden, dus kon ik dan gelijk bij de receptie een andere sleutel pakken, zodat ik alsnog niet naar huis hoefde te lopen. Want 2x een lift krijgen, zat er voor m'n gevoel niet in. Ik m'n begeleidster gebeld of zij mijn reddende engel kon zijn. Zij zat ondertussen met haar gezinnetje op het strand dus wel even een paar minuten duren voor ze bij de receptie was. Gelukkig was daar een andere collega die ook een sleutel had, ik kon eerder de recpetie in en m'n begeleidster kon eerder naar huis. Om een eind te breien aan deze enorm lange blog, ik ben meer dan rijp voor mijn bed, En ik heb morgen een klus van de eeuw, hopen dat de sleutel in het restaurant of sauna ligt en anders in het zand zoeken naar DE sleutel. En voor ik het vergeet, m'n huisgenootje gaat morgen voor 3 dagen naar Nederland, dus ik heb er een hele leuk taak bij, die ik graag op mij neem.

Elke dag haar visje Blub vers water geven.

Doe de natte billen boogie

Vanochtend al vroeg begonnen met de controles, na dit keer wel een goede nachtrust. Daarna kreeg ik alleen maar positieve feedback over de Hemelvaart Spelen van morgen, zowel van m'n begeleidster als van de bazin. Daarna heel leuk kindertjes geschminkt. Zie je het al voor je, een kleuter als tijgertje die grommend rond huppelt. Te schattig! Toen in m'n pauze waren volwassen woest hetluchtkasteel aan het martelenen. Ik kijk naar links, springkussen bedolven onder volwassenen. Ja, dat feest gaat natuurlijk niet door. Dus ik naar buiten, gelijk verdwijnt de helft al van het luchtkasteel af. En ik in langzaam Engelse kindertaal uitleggen dat ze best mogen springen, maar dat ze de wanden en dergelijke maar met rust moesten laten. Ik later weer de winkel door. Zag er natuurlijk weer spik en span uit. En ik had niks meer te doen, dus ging ik alvast de voorbeelden van de knutsels voor morgen ochtend maken. Natuurlijk zag het er al hartstikke leuk uit. Ook was het leuk om te horen dat m'n wers go (alstublieft) perfect uitgesproken wordt. Toch weer leuk om te horen. Zo je leer je, beet je bij beetje, toch weer die taal. En dat in m'n eerste stage week. In the pocket, zal ik maar zeggen. Tussen de knutsels door stond die leuke radiozender weer op, en ik maar weer zeggen dat ik het liedje speciaal voor m'n begeleidster had aangevraagd, omdat ze er de vorige keer zo blij mee was en ik dacht dat dit nummer haar lievelings lied was. Integendeel, haar lievelingsnummer was Brabant van een bekende Nederlander: Guus Mercedes. Ik moest er zo hard om lachen, je zag haar ook echt kijken van wat zeg ik nou! En weer lachen hoor. Geweldig. Toen ik bij de bazin ging vragen er nog plakband was, moest ik gauw naar buiten kijken. En wat lag daar in de zon, een kite. En ze zei dat ik dat maar een keer moest proberen, omdat het heel leuk was. Ik had maar geantwoord dat ik allang kennis had gemaakt met de Noorse eigenaar en dat als ik een dagje vrij ben, daar zeker heen ga! Dan moet er natuurlijk wel voldoende wind staan, vandaag was het heerlijk, maar niet om die sport onder de knie te krijgen. M'n volgende taak was deleverlingslijst aflopen van de nieuwe bestelling. Of alles wel klopten. En dan mocht het gelijk de winkel in. Maar goed, waar moesten de voetballen heen. En ja hoor, m'n geniale brein had het voor elkaar om van achter een stellage te pakken die er precies geschikt voor was. En daar bewees ik maar mooi weer dat ik een topper was. Maar goed, dan moet je die artikelen ook nog in het systeem zetten en een etiket er van uitprinten. Heel simpel overal 19% btw over gerekend. Huppakee! Door naar de volgende taak: ijs scheppen. Hoe kan je mij martelen? Heel simpel, mij ijs laten scheppen en het zelf niet mogen eten. Hier in Denemarken hebben ze op ijs een opgeklopt goedje van ei en aarbei ofzo iets. Dat vinden ze heerlijk, maar is zo zoet als siroop. Maar dat was op. Dus daar ging m'n begeleidster nieuwe maken, met de mixer. En daar vloog iets door de lucht. Ja hoor, toen had zij een heuse rare vlek. Ikzei tegen haar dat ik me afvroeg wat de bazin wel niet van die mysterieuse plekken moest denken, Ze zei al maar lachend dat ik maar even een mailtje moest sturen. En daar vlogen de uren weer. Tijd om weer naar huis te fietsen en te eten en om daarna door te gaan naar de poolparty. Wat een feest was dat zeg. Tijdense het balonnen blazen, wat ik deed als een zwangere dame die over 3 maanden een babybalon kreeg, deed de animatiejongen het medicijnkastje open om te kijken wat er in zat. Maar ondertusen was hi ook bezig met de balonnen bij elkaar te houden, en KAAABAMMM! Knalde zo met z'n kop tegen dat deurtje. Nou, dat is vragen om een schaterlach van mij. De tweede al sins we begonnen met het opblazen van de balonnen. De eerste keer keek hij echt geshockt naar m'n balonnenbabybuik. Nog geen 10 minuten later wilt ie weer de balonnen bij de deur weghalen. KAAAAABAMMM! Stoot hij weer ze hoofd! Nou daar ontsnapte de lucht uit een ballon hoor gevolgd door opnieuw een hartelijke lach. Al zeg ik het zelf. Toen begon het hoor. Toen ik het hek open ging doen, stonden daar de dochters van m'n begeleidster daar, maar te zeggen dat ik niet zwanger was. En ik maar volhouden van wel. Toen ze even later echt in het zwembad waren, bleek maar alweer dat ze het op mij gemunt hadden. Heerlijk als je dat weet. Nou daar stond ik op de brug overzicht te houden. Het duurde niet lang voor ik echt helemaaal doorweekt was. Toen kwam er maar even tussen neus en lippen door, dat ze mij wel even in het water zouden gooien. Ik blij dat ik de brug stond. Maar dat was maar een slechte smoes. Zo, weet je dat ook weer. M'n redding was het liedje chocolade, dan wel op z'n Deens, maar goed het was m'n redding. Nou daar ging ik hoor, dacht ik leuk een dansje te kunnen doen, lag ik daar in het water. Toen ik heen en weer liep, zag een meisje doodsongelukkig in het peuterbadje in der eendje met water spelen. Hartverscheurend natuurlijk, en haar moeder hield er dan wel scherp in de gaten. Ik stak m'n hand uit en vroeg er met me mee te gaan. Heel bijzonder dat haar moeder goedkeurend knikte, want normaal leer je peuter niet met vreemde mee te gaan. Na daar gingen we hoor, eerst onder de paddenstoel door, even naar moeders zwaaien en van de glijbaan. Haar kleine armpjes staan nog steeds in m'n nek. zo doodeng vond ze het en ook puur de angs dat ik er zou loslaten, maar zo ben ik niet. Na in het water geplonst te zijn, stond er toch een glimlach van oor tot oor op haar gezicht. Heerlijk, wat een schattig kind was dat. En na een kwartiertje weer hoor, helemaal gelukkig. Toen gingen we weer dansjes doen. YMCA.. Komt ze zo snel mogelijk aangerent om naast me te komen staan, zo trosts als was dat ze aan de badpak ging pulken toen ik op dat zelfde moment m'n broekje even goed deed. En m'n collega's maar lachen, zo lachen dat je dacht ze je aan het uitlachen waren. Dat was niet geval, het ging om het meisje die alles nadeed wat ik deed. Zonder hun had ik het badpak ook nooit tehoren gehad. Toen wou ze weer het water in. En heerlijk dat ze het vond, en m'n nek kreeg steeds meer rust. En maar blijven lachen. Zij ook weer gelukkig, en ik had er weer een vriendinnetje bij. Om 9 uur was het tijd voor limonade. Als de muziek uit was, mocht ik heel hard limonade in het Deens roepen. Nou de muziek ging uit hoor, en daar ging ik met m'n 1,2,3 limonade! En m'n begeleidster zat me aan te kijken van wat gebeurt hier, zo hard. en heel het zwembad was leeg. Nee grapje, er kwamen maar 5 kindjes aangelopen, en de rest kwam pas toen Marlies een keer op haar vingers floot. Een compliment van een nederlandse gast, dat het topfeest was, maar dat hij morgen weer naar huis moest, maar er wel zwaar aan zat te denken om in de zomer terug te keren en dat hij sowieso een zwaar positievereactie zou plaatsen op de site van zijn bookingsmaatschappij. Hebben we die ook weer in de pocket als camping. Tijdens het opruimen zaten Noren vanuit het restaurante applaudiseren. Daar doe je het voor. Nadat ik me had omgekleed liep ik terug het restaurant in, en doe maar de natte bille boogie! Altijd lekker dat gevoel. Nu nog een warme douche, m'n bed in en dan morgen knappel!

Op de door mij georganiseerde Hemelvaart Spelen. Trots!

Animatiemateriaal in de Sauna

Wat een verschrikkelijke nacht zeg! Wauw! Uit het niets werd ik wakker en was alleen m'n
rechtervoet echt ijskoud! Niet normaal! Na 5 minuten had ik het gehad, dus hup, daar ging de trainingsbroek en sokken aan en heb ook maar meteen die verwarming aangeknald. Voor ik het wist sliep ik weer. Dacht ik echt lekker te slapen, ging die wekker weer, aan die arbeid moet je. Ik had er echt even geen trek in, ik dacht laat mij lekker slapen! Op m'n werk ging wel alles goed. Voor het eerst in tijden zelfs dat ik met papier marche heb gezeten. God wat een kliederboel is dat he! En ja hoor, toen zat er een lekker klodder behanglijm op m'n arm. Dat vond m'n begeleidster maar verdacht en ze was benieuwd wat m'n Nederlandse stagebedrijf daar op te zeggen had. Ze vertelde mij ook dat ze haar ochtend begonnen was met doorzagen van een vlaggenmast. Die was vanacht omgewaaid en preciestussen een busje, waar echt iemand in sliep, en een gloednieuwe BMW was beland. Het scheelde nog geen haartje. Ik zat ondertussen wel te bedenken dat het wel echt perfect weer was om te gaan kitesurfen. Jammer maar helaas moest ik aan de arbeid. Nadat de middagspeurtocht was afgelopen, werd er aan mij gevraagd of ik in de sauna even wou kijken wat we nog aan animatiespullen hadden zodat ik ideeen kon op doen voor het hemelvaartsfeest voor aankomende zaterdag. Waarop ik zei: oke, is goed. Maaruh, in de SAUNA? Daarop werd weer heel hard gelachen, want ze bedoelde de oude sauna, die nu al magazijntje gebruikt wordt. Ik wist ondertussen wel waar het was, want ik was er al een keer geweest met Marlies en toen ging de deur niet open. Nou, zelfs dat konden de dames verklaren hoor. In de sauna zijn natuulijk geen kleren toegestaan, en daarom ging de vorigekeer de deur niet open. Dus daar moest ik vandaag wel even extra goed op letten, dat ik dat dan nu wel deed. Ik dat hok in, en daar lag al het materiaal. En het lekker wel of de jackpot van alle automaten in het casino viel, dingdingdingding, daar kwamen de ideeen. Dus ik weer terug met ideeen enzovoort. Toen moest ik nog even overleggen met de jongen die de animatie zou regelen voordat het profesionele animatie komt. Die jongen had maar 1 woord en dat was oke. Dus ik weer terug naar m'n begeleidster om te horen dat ik vrij spel had. Nou daar ging ik hoor, in 1,5 uur tijd had ik een heel programma voor het hele weekend. En ja, ook in het Deens en Duits. Alleen het Deens zal wel heel anafalbetisch overkomen. Toen kwam het avondeten. We haden laatst in de supermarkt zakjes tortelinni gehaald. Lekker makkelijk dachten we. Ga ik dus kijken hoelang het nou precies duurde om het klaar te maken, per ding verschilt dat natuurlijk altijd wel. Zie ik gewoon, om de Deense stikker heen, Nederlandse woorden. Dus ik met veel gepriegel die hele sticker er af gehaald. Blijkt, natuurlijk, dat we geen saus hadden meegenomen. Dus daar ging ik, heel snel naar het winkeltje om saus te halen. Toen daarna lekkere groentes en 1, correctie 2, teentjes knoflook fijn gesneden, en lekker laten pruttelen. Ik voelde me als het keuken princesje van de eeuw. Marlies kwam thuis en was helemaal verrasd, gewoon puur door het feit dat voor het eerst was, in een lange tijd, dat iemand voor haar gekookt had, en het was nog lekker ook. Kan ik die mooi even in mn nachtjapon steken als keukenprincesje. Toen ik terug kwam van de avond bingo, had ik ontzettende trek in een chippie met dipsaus, maar ook in de zonsondergang. Na de vaatwasser uitgeruimd te hebben, besloot ik toch maar, om zo snel mogelijk naar het strand te gaan, anders was ik natuurlijk te laat. Kom ik daar en ik zie de zon zich al klaar maken voor de deuk, zit er geen SD kaartje in m'n fotocamera. Denk dat ik nog steeds last heb van de bijwerkingen van m'n BLONDe krullen. Maar het was echt wel even lekker. En de slagzin van vandaag kan dan ook niet anders zijn dan,

Me, my music and the beach during sunset!

Giebelen

Vandaag kon ik redelijk uitslapen. Heerlijk! Daar houdt ik van. Maar al gelijk merkte ik dat het weer niet zo heel lekker was, eigenlijk gewoon helemaal niet. De wind ging met een enorme rotgang, ongelooflijk. En het regende een heel klein beetje, mieserig. Maarja door die wind leek het wel echt te stormen buiten. Op het werk weer alle controles gedaan en welkomsmappen gemaakt. Lekker met een muziekje op. Geen idee welk nummer het was, maar het deuntje was wel leuk, alleen die zangeres mocht der mond wel dichthouden. En toen was daar mijn begeleidster met de opmerking dat ik wel een lekker muziekje had opgezet. En ik maar zeggen dat ik het wist en het speciaal voor haar aangevraagd. Waarop ze antwoorde dat ik dat nou echt niet had hoeven doen. Dat is het dus met mensen. Als ze een gegeve paard niet in de bek willen kijken, omdat het onbeleefd is, maar toch niet zo blij met de gift dan wordt er maar gezegd dat je dat niet had hoeven doen. Raar volk zijn wij als mensen. Niet dat ik heel normaal ben, want ik ben juist verre van. Zo trots als ik gister was dat ik in de supermarkt alle lekkere dingen heb laten staan, zo trots was ik toen ik met marlies in de Mcdrive stond. Ongelooflijk. Maar wel weer even lekker. Weer terug gekomen op m'n werk, waren daar nieuwe boekjes die in de welkomsmap moeten. Natuurlijk in een kartonnen doos, maar deze doos had 2 kartonnen handvaten. En ik hoor mezelf nog roepen, oh dat is handig! Ik had de g nog niet fatsoenlijk uitgesproken of ik had alleen nog maar 1 handvat in m'n handen. De bodem die dacht ook van bekijk jij het maar even. En m'n begeleidster en ik maar lachen. Het was ook gewoon zo dom, daarmoet je haast wel lachen. Toen later moest ik een product afprijzen. Had de slimme ik uit luiheid helemaaal de rekenmachine gepakt. Maar goed, in Denemarken hebben ze geen 5, 10 of 20 centjes. Alleen maar 50 centjes. En het bedrag kwam dus op een heel raar getal uit. En ik ben nog steeds niet gewend aan het Deense geld, dus ik aan m'n begeleidster vragen hoeveel ik nou op de stickers moest opschrijven. Begon ze me toch een partij te grijnzen. Het kwarte viel bij mij ook de grond en vluchte uit deze situatie door maar te zeggen dat het stiekem wel een beetje schattig van me was. Ha! En daar gingen weer met z'n tweeen, lachen lachen lachen. Nadat we de receptie en winkel gesloten hadden, begonnen de animatie activiteiten. Eerst zou die avond een pool party plaatsvinden, maar door technische problemen met de pomp, waren er dansjes, spelletjes en popcorn. En er was 1 duits meisje, oh zo schattig. Echt waar. Niet te omschrijven zo schattig dat ze was. Maar goed en toch maar weer een paar dansjes gedaan van 2 jaar geleden. Super! En toen werd er mij verteld dat de Noorse eigenaar van de kiteschool 2km verderop, hierop de camping verbleef. Ze wisten ondertussen allang dat ik dat wel een keer wou doen. Oh wat lijkt me dat vet! Serieus waar, het weer van vandaag ondanks de regen was er perfect voor geweest. Maar wie weet leer ik ergens deze zomer nog kitesurfen. Ik hoop het natuurlijk van wel!


Met de wind naar m'n volgende stage dag.