Vanochtend al vroeg begonnen met de controles, na dit keer wel een goede nachtrust. Daarna kreeg ik alleen maar positieve feedback over de Hemelvaart Spelen van morgen, zowel van m'n begeleidster als van de bazin. Daarna heel leuk kindertjes geschminkt. Zie je het al voor je, een kleuter als tijgertje die grommend rond huppelt. Te schattig! Toen in m'n pauze waren volwassen woest hetluchtkasteel aan het martelenen. Ik kijk naar links, springkussen bedolven onder volwassenen. Ja, dat feest gaat natuurlijk niet door. Dus ik naar buiten, gelijk verdwijnt de helft al van het luchtkasteel af. En ik in langzaam Engelse kindertaal uitleggen dat ze best mogen springen, maar dat ze de wanden en dergelijke maar met rust moesten laten. Ik later weer de winkel door. Zag er natuurlijk weer spik en span uit. En ik had niks meer te doen, dus ging ik alvast de voorbeelden van de knutsels voor morgen ochtend maken. Natuurlijk zag het er al hartstikke leuk uit. Ook was het leuk om te horen dat m'n wers go (alstublieft) perfect uitgesproken wordt. Toch weer leuk om te horen. Zo je leer je, beet je bij beetje, toch weer die taal. En dat in m'n eerste stage week. In the pocket, zal ik maar zeggen. Tussen de knutsels door stond die leuke radiozender weer op, en ik maar weer zeggen dat ik het liedje speciaal voor m'n begeleidster had aangevraagd, omdat ze er de vorige keer zo blij mee was en ik dacht dat dit nummer haar lievelings lied was. Integendeel, haar lievelingsnummer was Brabant van een bekende Nederlander: Guus Mercedes. Ik moest er zo hard om lachen, je zag haar ook echt kijken van wat zeg ik nou! En weer lachen hoor. Geweldig. Toen ik bij de bazin ging vragen er nog plakband was, moest ik gauw naar buiten kijken. En wat lag daar in de zon, een kite. En ze zei dat ik dat maar een keer moest proberen, omdat het heel leuk was. Ik had maar geantwoord dat ik allang kennis had gemaakt met de Noorse eigenaar en dat als ik een dagje vrij ben, daar zeker heen ga! Dan moet er natuurlijk wel voldoende wind staan, vandaag was het heerlijk, maar niet om die sport onder de knie te krijgen. M'n volgende taak was deleverlingslijst aflopen van de nieuwe bestelling. Of alles wel klopten. En dan mocht het gelijk de winkel in. Maar goed, waar moesten de voetballen heen. En ja hoor, m'n geniale brein had het voor elkaar om van achter een stellage te pakken die er precies geschikt voor was. En daar bewees ik maar mooi weer dat ik een topper was. Maar goed, dan moet je die artikelen ook nog in het systeem zetten en een etiket er van uitprinten. Heel simpel overal 19% btw over gerekend. Huppakee! Door naar de volgende taak: ijs scheppen. Hoe kan je mij martelen? Heel simpel, mij ijs laten scheppen en het zelf niet mogen eten. Hier in Denemarken hebben ze op ijs een opgeklopt goedje van ei en aarbei ofzo iets. Dat vinden ze heerlijk, maar is zo zoet als siroop. Maar dat was op. Dus daar ging m'n begeleidster nieuwe maken, met de mixer. En daar vloog iets door de lucht. Ja hoor, toen had zij een heuse rare vlek. Ikzei tegen haar dat ik me afvroeg wat de bazin wel niet van die mysterieuse plekken moest denken, Ze zei al maar lachend dat ik maar even een mailtje moest sturen. En daar vlogen de uren weer. Tijd om weer naar huis te fietsen en te eten en om daarna door te gaan naar de poolparty. Wat een feest was dat zeg. Tijdense het balonnen blazen, wat ik deed als een zwangere dame die over 3 maanden een babybalon kreeg, deed de animatiejongen het medicijnkastje open om te kijken wat er in zat. Maar ondertusen was hi ook bezig met de balonnen bij elkaar te houden, en KAAABAMMM! Knalde zo met z'n kop tegen dat deurtje. Nou, dat is vragen om een schaterlach van mij. De tweede al sins we begonnen met het opblazen van de balonnen. De eerste keer keek hij echt geshockt naar m'n balonnenbabybuik. Nog geen 10 minuten later wilt ie weer de balonnen bij de deur weghalen. KAAAAABAMMM! Stoot hij weer ze hoofd! Nou daar ontsnapte de lucht uit een ballon hoor gevolgd door opnieuw een hartelijke lach. Al zeg ik het zelf. Toen begon het hoor. Toen ik het hek open ging doen, stonden daar de dochters van m'n begeleidster daar, maar te zeggen dat ik niet zwanger was. En ik maar volhouden van wel. Toen ze even later echt in het zwembad waren, bleek maar alweer dat ze het op mij gemunt hadden. Heerlijk als je dat weet. Nou daar stond ik op de brug overzicht te houden. Het duurde niet lang voor ik echt helemaaal doorweekt was. Toen kwam er maar even tussen neus en lippen door, dat ze mij wel even in het water zouden gooien. Ik blij dat ik de brug stond. Maar dat was maar een slechte smoes. Zo, weet je dat ook weer. M'n redding was het liedje chocolade, dan wel op z'n Deens, maar goed het was m'n redding. Nou daar ging ik hoor, dacht ik leuk een dansje te kunnen doen, lag ik daar in het water. Toen ik heen en weer liep, zag een meisje doodsongelukkig in het peuterbadje in der eendje met water spelen. Hartverscheurend natuurlijk, en haar moeder hield er dan wel scherp in de gaten. Ik stak m'n hand uit en vroeg er met me mee te gaan. Heel bijzonder dat haar moeder goedkeurend knikte, want normaal leer je peuter niet met vreemde mee te gaan. Na daar gingen we hoor, eerst onder de paddenstoel door, even naar moeders zwaaien en van de glijbaan. Haar kleine armpjes staan nog steeds in m'n nek. zo doodeng vond ze het en ook puur de angs dat ik er zou loslaten, maar zo ben ik niet. Na in het water geplonst te zijn, stond er toch een glimlach van oor tot oor op haar gezicht. Heerlijk, wat een schattig kind was dat. En na een kwartiertje weer hoor, helemaal gelukkig. Toen gingen we weer dansjes doen. YMCA.. Komt ze zo snel mogelijk aangerent om naast me te komen staan, zo trosts als was dat ze aan de badpak ging pulken toen ik op dat zelfde moment m'n broekje even goed deed. En m'n collega's maar lachen, zo lachen dat je dacht ze je aan het uitlachen waren. Dat was niet geval, het ging om het meisje die alles nadeed wat ik deed. Zonder hun had ik het badpak ook nooit tehoren gehad. Toen wou ze weer het water in. En heerlijk dat ze het vond, en m'n nek kreeg steeds meer rust. En maar blijven lachen. Zij ook weer gelukkig, en ik had er weer een vriendinnetje bij. Om 9 uur was het tijd voor limonade. Als de muziek uit was, mocht ik heel hard limonade in het Deens roepen. Nou de muziek ging uit hoor, en daar ging ik met m'n 1,2,3 limonade! En m'n begeleidster zat me aan te kijken van wat gebeurt hier, zo hard. en heel het zwembad was leeg. Nee grapje, er kwamen maar 5 kindjes aangelopen, en de rest kwam pas toen Marlies een keer op haar vingers floot. Een compliment van een nederlandse gast, dat het topfeest was, maar dat hij morgen weer naar huis moest, maar er wel zwaar aan zat te denken om in de zomer terug te keren en dat hij sowieso een zwaar positievereactie zou plaatsen op de site van zijn bookingsmaatschappij. Hebben we die ook weer in de pocket als camping. Tijdens het opruimen zaten Noren vanuit het restaurante applaudiseren. Daar doe je het voor. Nadat ik me had omgekleed liep ik terug het restaurant in, en doe maar de natte bille boogie! Altijd lekker dat gevoel. Nu nog een warme douche, m'n bed in en dan morgen knappel!

Op de door mij georganiseerde Hemelvaart Spelen. Trots!